Un famoso medico, tastando il polso
dell’imperatore Tiberio, ne pronostica la fine imminente: dopo pochi giorni
l’imperatore viene creduto morto. Mentre Caligola inizia a gustare le primizie
del potere, improvvisamente Tiberio si riprende …
Iam
Tiberium corpus, iam vires, nondum dissimulatio deserebat: idem animi rigor;
sermone ac vultu intentus quaesita interdum comitate quamvis manifestam
defectionem tegebat. Mutatisque saepius locis tandem apud promunturium Miseni
consedit in villa, cui L. Lucullus quondam dominus. Illic eum adpropinquare
supremis tali modo compertum. Erat medicus arte insignis, nomine Charicles, non
quidem regere valitudines principis solitus, consilii tamen copiam praebere. Is
velut propria ad negotia digrediens et per speciem officii manum complexus
pulsum venarum attigit, neque fefellit: nam Tiberius, incertum an offensus tantoque
magis iram premens, instaurari epulas iubet discumbitque ultra solitum, quasi
honori abeuntis amici tribueret. Charicles tamen labi spiritum nec ultra biduum
duraturum Macroni firmavit. Inde cuncta conloquiis inter praesentes, nuntiis
apud legatos et exercitus festinabantur. XVII kal. Aprilis interclusa anima
creditus est mortalitatem explevisse; et multo gratantum concursu ad capienda
imperii primordia C. Caesar egrediebatur, cum repente adfertur redire Tiberio
vocem ac visus vocarique qui recreandae defectioni cibum adferrent. Pavor hinc
in omnes, et ceteri passim dispergi, se quisque maestum aut nescium fingere;
Caesar in silentium fixus a summa spe novissima exspectabat. Macro intrepidus
opprimi senem iniectu multae vestis iubet discedique ab limine. Sic Tiberius
finivit, octavo et septuagesimo aetatis anno.
Nessun commento:
Posta un commento