Un famoso medico,
tastando il polso dell’imperatore Tiberio, ne pronostica la fine imminente:
dopo pochi giorni l’imperatore viene creduto morto. Mentre Caligola inizia a
gustare le primizie del potere, improvvisamente Tiberio si riprende …
Iam
Tiberium corpus, iam vires, nondum dissimulatio deserebat:
idem
animi rigor;
sermone ac vultu
intentus
quaesita interdum
comitate
quamvis
manifestam defectionem tegebat.
Mutatisque saepius
locis
tandem
apud promunturium Miseni consedit in villa,
cui L. Lucullus quondam
dominus.
Illic
compertum
eum adpropinquare
supremis tali modo.
Erat
medicus
arte insignis,
nomine Charicles,
non quidem solitus
regere valitudines principis,
consilii tamen copiam praebere.
Is
velut propria ad negotia digrediens
et per speciem officii manum complexus
pulsum venarum attigit,
neque fefellit:
nam Tiberius,
incertum
an offensus
tantoque magis iram premens,
instaurari epulas
iubet
discumbitque
ultra solitum,
quasi honori amici
abeuntis
tribueret.
Charicles
tamen
labi spiritum
nec ultra biduum
duraturum
Macroni
firmavit.
Inde
cuncta
conloquiis inter
praesentes,
nuntiis apud legatos et
exercitus
festinabantur.
XVII
kal. Aprilis
interclusa anima
creditus
est
mortalitatem
explevisse;
et
multo gratantum concursu
ad capienda imperii primordia
C.
Caesar egrediebatur,
cum repente adfertur
redire Tiberio vocem ac
visus
vocarique
qui
recreandae defectioni
cibum adferrent.
Pavor
hinc in omnes,
et
ceteri passim dispergi,
se
quisque maestum aut nescium fingere;
Caesar
in silentium fixus a summa spe novissima exspectabat.
Macro
intrepidus
opprimi senem iniectu
multae vestis
iubet
discedique ab limine.
Sic
Tiberius finivit, octavo et septuagesimo aetatis anno.
Nessun commento:
Posta un commento