Pre-testo: Adesso ritengo di essere in grado di dimostrare a
tutti che l’egemonia a cui aspiriamo non è giusta, né realizzabile, né utile
per noi.
Ὅτι μὲν οὖν οὐ δικαίας,
παρ᾽ὑμῶν μαθὼν
ὑμᾶς
ἔχω
διδάσκειν.
Ὅτε γὰρ Λακεδαιμόνιοι ταύτην εἶχον τὴν δύναμιν,
ποίους
λόγους οὐκ ἀνηλώσαμεν,
κατηγοροῦντες μὲν τῆς ἐκείνων ἀρχῆς,
διεξιόντες δ’
ὡς δίκαιόν ἐστιν
αὐτονόμους εἶναι τοὺς Ἕλληνας;
Τίνας
δὲ τῶν πόλεων τῶν ἐλλογίμων οὐ παρεκαλέσαμεν ἐπὶ τὴν συμμαχίαν
τὴν ὑπὲρ τούτων συστᾶσαν;
Πόσας
δὲ πρεσβείας ὡς βασιλέα τὸν μέγαν ἀπεστείλαμεν,
διδαξούσας αὐτὸν
ὡς οὔτε δίκαιόν ἐστιν
οὔτε συμφέρον
μίαν πόλιν κυρίαν εἶναι τῶν Ἑλλήνων;
Οὐ
πρότερον δ᾽ἐπαυσάμεθα
πολεμοῦντες
καὶ κινδυνεύοντες καὶ κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλατταν,
πρὶν ἠθέλησαν Λακεδαιμόνιοι
ποιήσασθαι τὰς συνθήκας τὰς περὶ τῆς αὐτονομίας.
Post-testo: Che dunque non sia giusto che i più forti
comandino i più deboli lo abbiamo riconosciuto sia allora sia adesso sotto il
governo in vigore da noi.
Nessun commento:
Posta un commento