Non in
limine operum laborumque nostrorum, sed in exitu stamus: pervenĭmus ad solis ortum et
Oceanum. Nisi obstat ignavia, inde victores perdomito fine terrarum revertemur
in patriam. Nolite, quod pigri agricolae faciunt, maturos fructus per inertiam
amittere e manibus. Maiora sunt periculis praemia: dives eadem et imbellis est
regio. Itaque non tam ad gloriam vos duco quam ad praedam. Digni estis, qui
opes, quas illud mare litoribus invehit, referatis in patriam, digni, qui nihil
inexpertum, nihil metu omissum relinquatis. Per vos gloriamque vestram, qua
humanum fastigium exceditis, perque et mea in vos et in me vestra merita,
quibus invicem contendimus, oro quaesoque, ne humanarum rerum terminos adeuntem
alumnum commilitonemque vestrum, ne dicam regem, deseratis.
Nessun commento:
Posta un commento