Falso queritur de natura sua genus
humanum, quod inbecilla atque aevi brevis forte potius quam virtute regatur. Nam
contra reputando neque maius aliud neque praestabilius invenias magisque
naturae industriam hominum quam vim aut tempus deesse. Sed dux atque imperator
vitae mortalium animus est. Qui ubi ad gloriam virtutis via grassatur, abunde
pollens potensque et clarus est neque fortuna eget, quippe quae probitatem,
industriam aliasque artis bonas neque dare neque eripere cuiquam potest. Sin captus
pravis cupidinibus ad inertiam et voluptates corporis pessum datus est,
perniciosa lubidine paulisper usus, ubi per socordiam vires tempus ingenium
diffluxere, naturae infirmitas accusatur; suam quisque culpam auctores ad
negotia transferunt. Quod si hominibus bonarum rerum tanta cura esset, quanto
studio aliena ac nihil profutura multaque etiam periculosa ac perniciosa
petunt, neque regerentur magis quam regerent casus et eo magnitudinis procederent,
ubi pro mortalibus gloria aeterni fierent.
Nessun commento:
Posta un commento