«Ut omnia»
inquit
(Attius Tullius)
«obliviscamini alia, veteres
populi Romani iniurias, cladesque gentis Volscorum,
hodiernam
hanc contumeliam quo tandem animo fertis,
qua per nostram
ignominiam ludos commisēre?
An non
sensistis
triumphatum hodie de
vobis esse?
Vos omnibus, civibus,
peregrinis, tot finitimis populis spectaculo
abeuntes
fuisse?
Vestras coniuges,
vestros liberos traductos per ora hominum?
Quid
eos,
qui audivēre vocem
praeconis?
Quid
(eos),
qui nos videre
abeuntes,
quid
eos,
qui huic ignominioso
agmini fuere obvii,
existimasse
putatis?
Nisi aliquod profecto
nefas esse
quo,
si intersimus
spectaculo,
violaturi simus ludos
piaculumque
merituri;
ideo nos ab piorum
coetu concilioque abigi.
Quid
deinde?
Illud non
succurrit,
vivere nos,
quod maturaverimus
proficisci?
Si hoc
profectio et non fuga est.
Et hanc
urbem vos non hostium ducitis,
ubi
si unum diem morati essetis,
moriendum omnibus fuit?
Bellum
vobis indictum est, magno eorum malo,
qui indixere,
si viri estis».
Nessun commento:
Posta un commento