Ἅπας
ὁ τῶν ἀνθρώπων βίος, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, κἂν μεγάλην πόλιν οἰκῶσι κἂν μικράν,
φύσει καὶ νόμοις διοικεῖται. Τούτων δ᾽ἡ μὲν φύσις ἐστὶν ἄτακτον καὶ κατ᾽ἄνδρ᾽ἴδιον
τοῦ ἔχοντος, οἱ δὲ νόμοι κοινὸν καὶ τεταγμένον καὶ ταὐτὸ πᾶσιν. Ἡ μὲν οὖν
φύσις, ἂν ᾖ πονηρά, πολλάκις φαῦλα βούλεται· διόπερ τοὺς τοιούτους
ἐξαμαρτάνοντας εὑρήσετε. Οἱ δὲ νόμοι τὸ δίκαιον καὶ τὸ καλὸν καὶ τὸ συμφέρον
βούλονται, καὶ τοῦτο ζητοῦσιν, καὶ ἐπειδὰν εὑρεθῇ, κοινὸν τοῦτο πρόσταγμ᾽ἀπεδείχθη,
πᾶσιν ἴσον καὶ ὅμοιον, καὶ τοῦτ᾽ἔστι νόμος. Ὧι πάντας πείθεσθαι προσήκει διὰ
πολλά, καὶ μάλισθ᾽ὅτι πᾶς ἐστι νόμος εὕρημα μὲν καὶ δῶρον θεῶν, δόγμα δ᾽ἀνθρώπων
φρονίμων, ἐπανόρθωμα δὲ τῶν ἑκουσίων καὶ ἀκουσίων ἁμαρτημάτων, πόλεως δὲ
συνθήκη κοινή, καθ᾽ἣν πᾶσι προσήκει ζῆν τοῖς ἐν τῇ πόλει.
Nessun commento:
Posta un commento