Ἅπας
ὁ τῶν ἀνθρώπων βίος, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,
κἂν μεγάλην πόλιν οἰκῶσι κἂν μικράν,
φύσει
καὶ νόμοις διοικεῖται.
Τούτων
δ᾽ἡ μὲν φύσις ἐστὶν ἄτακτον καὶ κατ᾽ἄνδρ᾽ἴδιον
τοῦ ἔχοντος,
οἱ
δὲ νόμοι κοινὸν καὶ τεταγμένον καὶ ταὐτὸ πᾶσιν.
Ἡ
μὲν οὖν φύσις,
ἂν ᾖ πονηρά,
πολλάκις
φαῦλα βούλεται·
διόπερ
τοὺς τοιούτους
ἐξαμαρτάνοντας
εὑρήσετε.
Οἱ
δὲ νόμοι τὸ δίκαιον καὶ τὸ καλὸν καὶ τὸ συμφέρον βούλονται,
καὶ
τοῦτο ζητοῦσιν,
καὶ
ἐπειδὰν εὑρεθῇ,
κοινὸν
τοῦτο πρόσταγμ᾽ἀπεδείχθη, πᾶσιν ἴσον καὶ ὅμοιον,
καὶ
τοῦτ᾽ἔστι νόμος.
Προσήκει
ᾧ πάντας πείθεσθαι διὰ πολλά,
καὶ μάλισθ᾽ὅτι πᾶς ἐστι νόμος εὕρημα μὲν καὶ δῶρον
θεῶν,
δόγμα δ᾽ἀνθρώπων φρονίμων,
ἐπανόρθωμα δὲ τῶν ἑκουσίων καὶ ἀκουσίων ἁμαρτημάτων,
πόλεως δὲ συνθήκη κοινή,
καθ᾽ἣν προσήκει ζῆν
πᾶσι τοῖς ἐν τῇ πόλει.
Nessun commento:
Posta un commento