Senofonte: Virtù, giustizia, generosità [M] (struttura)

Ἐγὼ δέ, ὦ Σεύθη, νομίζω

οὐδὲν ἀνδρὶ

ἄλλως τε καὶ ἄρχοντι

κάλλιον εἶναι κτῆμα οὐδὲ λαμπρότερον ἀρετῆς καὶ δικαιοσύνης καὶ γενναιότητος.

Ὁ γὰρ ταῦτα ἔχων πλουτεῖ μὲν

ὄντων φίλων πολλῶν,

πλουτεῖ δὲ

ἄλλων βουλομένων

γενέσθαι,

καὶ

εὖ μὲν πράττων

ἔχει τοὺς συνησθησομένους,

ἐὰν δέ τι σφαλῇ,

οὐ σπανίζει

τῶν βοηθησόντων.

Ἀλλὰ γὰρ

εἰ μήτε ἐκ τῶν ἔργων κατέμαθες

ὅτι σοι ἐκ τῆς ψυχῆς φίλος ἦν,

μήτε ἐκ τῶν ἐμῶν λόγων δύνασαι

τοῦτο γνῶναι,

ἀλλὰ τοὺς τῶν στρατιωτῶν λόγους πάντας κατανόησον·

παρῆσθα γὰρ

καὶ ἤκουες

ἃ ἔλεγον

οἱ βουλόμενοι

ψέγειν ἐμὲ.

Κατηγόρουν γάρ μου πρὸς Λακεδαιμονίους

ὡς σὲ περὶ πλείονος ποιοίμην ἢ Λακεδαιμονίους,

αὐτοὶ δ᾽ἐνεκάλουν ἐμοὶ

ὡς μᾶλλον μέλει μοι

ὅπως τὰ σὰ καλῶς ἔχοι

ἢ ὅπως τὰ ἑαυτῶν·

ἔφασαν δέ

με καὶ δῶρα ἔχειν παρὰ σοῦ.

Καίτοι πότερον οἴει

αὐτοὺς

κακόνοιάν τινα ἐνιδόντας μοι πρὸς σὲ

αἰτιᾶσθαί

τὰ δῶρα ταῦτα με ἔχειν παρὰ σοῦ

ἢ

προθυμίαν πολλὴν περὶ σὲ κατανοήσαντας;

Ἐγὼ μὲν οἶμαι

πάντας ἀνθρώπους νομίζειν

δεῖν

εὔνοιαν ἀποδείκνυσθαι τούτῳ

παρ᾽οὗ ἂν δῶρά τις λαμβάνῃ.

Σὺ δὲ

πρὶν μὲν ὑπηρετῆσαί τί σοι ἐμὲ

ἐδέξω ἡδέως καὶ ὄμμασι καὶ φωνῇ καὶ ξενίοις

καὶ

ὅσα ἔσοιτο

ὑπισχνούμενος

οὐκ ἐνεπίμπλασο·

ἐπεὶ δὲ κατέπραξας

ἃ ἐβούλου

καὶ γεγένησαι μέγιστος

ὅσον ἐγὼ ἐδυνάμην,

νῦν

οὕτω με ἄτιμον ὄντα ἐν τοῖς στρατιώταις

τολμᾷς

περιορᾶν;