Cum
Hannibal Karthagine expulsus Ephesum ad Antiochum venisset exsul proque eo,
quod eius nomen erat magna apud omnis gloria, invitatus esset ab hospitibus
suis, ut eum quem dixi (Peripateticum illum Phormionem), si vellet, audiret;
cumque is se non nolle dixisset, locutus esse dicitur homo copiosus aliquot
horas de imperatoris officio et de omni re militari. Tum, cum ceteri, qui illum
audierant, vehementer essent delectati, quaerebant ab Hannibale, quidnam ipse
de illo philosopho iudicaret. Hic Poenus non optime Graece, sed tamen libere
respondisse fertur, multos se deliros senes saepe vidisse, sed qui magis quam
Phormio deliraret vidisse neminem. Neque mehercule iniuria. Quid enim aut
adrogantius aut loquacius fieri potuit quam Hannibali, qui tot annis de imperio
cum populo Romano omnium gentium victore certasset, Graecum hominem, qui
numquam hostem, numquam castra vidisset, numquam denique minimam partem ullius
publici muneris attigisset, praecepta de re militari dare? Hoc mihi facere
omnes isti, qui de arte dicendi praecipiunt, videntur.
Nessun commento:
Posta un commento