Cum Hannibal
Karthagine expulsus
Ephesum ad Antiochum venisset exsul
proque eo,
quod eius nomen erat magna apud omnis gloria,
invitatus esset ab hospitibus suis,
ut eum
quem dixi (Peripateticum
illum Phormionem),
si vellet,
audiret;
cumque is
se non nolle
dixisset,
locutus esse
dicitur homo copiosus
aliquot horas de imperatoris officio et de omni re militari.
Tum,
cum ceteri,
qui illum audierant,
vehementer essent
delectati,
quaerebant
ab Hannibale,
quidnam ipse de illo
philosopho iudicaret.
Hic Poenus
non optime Graece, sed tamen libere respondisse
fertur,
multos se deliros senes saepe vidisse,
sed
qui magis quam
Phormio deliraret
vidisse neminem.
Neque
mehercule iniuria.
Quid
enim aut adrogantius aut loquacius fieri potuit
quam Hannibali,
qui tot annis de
imperio cum populo Romano omnium gentium victore certasset,
Graecum hominem,
qui numquam hostem,
numquam castra vidisset,
numquam denique
minimam partem ullius publici muneris attigisset,
praecepta de re
militari dare?
Hoc mihi facere
omnes
isti,
qui de arte dicendi
praecipiunt,
videntur.
Nessun commento:
Posta un commento