Sed hoc loco primum videtur insitiva
quadam disciplina doctior facta esse civitas. Influxit enim non tenuis quidam e
Graecia rivulus in hanc urbem, sed abundantissimus amnis illarum disciplinarum
et artium. Fuisse enim quendam ferunt Demaratum Corinthium et honore et
auctoritate et fortunis facile civitatis suae principem; qui cum Corinthiorum
tyrannum Cypselum ferre non potuisset, fugisse cum magna pecunia dicitur ac se
contulisse Tarquinios, in urbem Etruriae florentissimam. Cumque audiret dominationem
Cypseli confirmari, defugit patriam vir liber ac fortis et adscitus est civis a
Tarquiniensibus atque in ea civitate domicilium et sedes collocavit. Ubi cum de
matre familias Tarquiniensi duo filios procreavisset, omnibus eos artibus ad
Graecorum disciplinam erudiit. [Lucumo, Demarati Corinthii filius, cum] facile
in civitatem receptus esset, propter humanitatem atque doctrinam Anco regi
familiaris est factus usque eo, ut consiliorum omnium particeps et socius paene
regni putaretur. Erat in eo praeterea summa comitas, summa in omnis civis opis,
auxilii, defensionis, largiendi etiam benignitas. Itaque mortuo Marcio cunctis
populi suffragiis rex est creatus L. Tarquinius; sic enim suum nomen ex Graeco
nomine inflexerat, ut in omni genere huius populi consuetudinem videretur
imitatus.
Nessun commento:
Posta un commento