C. Plinius Calpurniae suae s.
Scribis te absentia mea non
mediocriter affici unumque habere solacium, quod pro me libellos meos teneas,
saepe etiam in vestigio meo colloces. [2] Gratum est quod nos requiris, gratum
quod his fomentis acquiescis; invicem ego epistulas tuas lectito atque
identidem in manus quasi novas sumo. [3] Sed eo magis ad desiderium tui
accendor: nam cuius litterae tantum habent suavitatis, huius sermonibus quantum
dulcedinis inest! Tu tamen quam frequentissime scribe, licet hoc ita me
delectet ut torqueat. Vale
Nessun commento:
Posta un commento