Belli
Fidenatis contagione inritati Veientium animi et consanguinitate (nam Fidenates
quoque Etrusci fuerunt), et quod ipsa propinquitas loci, si Romana arma omnibus
infesta finitimis essent, stimulabat. In fines Romanos excucurrerunt
populabundi magis quam iusti more belli. Itaque non castris positis, non
expectato hostium exercitu raptam ex agris praedam portantes Veios rediere.
Romanus contra, postquam hostem in agris non invenit, dimicationi ultimae
instructus intentusque Tiberim transit. Quem postquam castra ponere et ad urbem
accessurum Veientes audivere, obviam egressi, ut potius acie decernerent, quam
inclusi de tectis moenibusque dimicarent. Ibi viribus nulla arte adiutis,
tantum veterani robore exercitus rex Romanus vicit persecutusque fusos ad
moenia hostes, urbe valida muris ac situ ipso munita abstinuit; agros rediens
vastat ulciscendi magis quam praedae studio. Eaque clade haud minus quam
adversa pugna subacti Veientes pacem petitum oratores Romam mittunt. Agri parte
multatis in centum annos indutiae datae.
Nessun commento:
Posta un commento