Livio: Richiesta di pace da parte dei Veienti (struttura)

 

Belli Fidenatis contagione inritati Veientium animi

et consanguinitate

(nam Fidenates quoque Etrusci fuerunt),

et quod ipsa propinquitas loci,

si Romana arma omnibus infesta finitimis essent,

stimulabat.

 

In fines Romanos excucurrerunt populabundi magis quam iusti more belli.

 

Itaque

non castris positis,

non expectato hostium exercitu

raptam ex agris

praedam portantes

Veios rediere.

 

Romanus contra,

postquam hostem in agris non invenit,

dimicationi ultimae instructus intentusque

Tiberim transit.

 

Quem postquam

castra ponere

et ad urbem accessurum

Veientes audivere,

obviam egressi,

ut potius acie decernerent,

quam

inclusi

de tectis moenibusque dimicarent.

 

Ibi viribus nulla arte adiutis,

tantum veterani robore exercitus rex Romanus vicit

persecutusque

fusos

ad moenia hostes,

urbe

valida muris

ac situ ipso munita

abstinuit;

 

agros

rediens

vastat

ulciscendi magis quam praedae studio.

 

Eaque clade haud minus quam adversa pugna subacti

Veientes

pacem petitum

oratores Romam mittunt.

 

Agri parte multatis

in centum annos indutiae datae.