Cornelio Nepote: Alcibiade accusato di sacrilegio (struttura)

Bello Peloponnesio huius consilio atque auctoritate Athenienses bellum Syracusanis indixerunt.

Ad quod gerendum

ipse (= Alcibiades) dux delectus est,

duo praeterea collegae dati, Nicia et Lamachus.

Id cum appararetur,

priusquam classis exiret,

accidit

ut una nocte omnes Hermae,

qui in oppido erant Athenis,

deicerentur praeter unum,

qui ante ianuam erat Andocidi.

Itaque ille postea Mercurius Andocidi vocitatus est.

Hoc cum appareret

non sine magna multorum consensione esse factum,

quae non ad privatam, sed ad publicam rem pertineret,

magnus multitudini timor est iniectus,

ne qua repentina vis in civitate exsisteret,

quae libertatem opprimeret populi.

Hoc

maxime convenire in Alcibiadem

videbatur,

quod et potentior et maior quam privatus existimabatur:

multos enim liberalitate devinxerat,

plures etiam opera forensi suos reddiderat.

Qua re fiebat

ut omnium oculos,

quotienscumque in publicum prodisset,

ad se converteret

neque ei par quisquam in civitate poneretur.

Itaque non solum spem in eo habebant maximam, sed etiam timorem,

quod

et obesse plurimum

et prodesse

poterat.

Aspergebatur etiam infamia,

quod

in domo sua facere mysteria

dicebatur

(quod nefas erat more Atheniensium);

idque

non ad religionem, sed ad coniurationem pertinere

existimabatur.