Demostene: Gli Ateniesi di un tempo [M] (struttura)

Ἐκεῖνοι τοίνυν,

οἷς οὐκ ἐχαρίζονθ᾽οἱ λέγοντες

οὐδ᾽ἐφίλουν αὐτοὺς

ὥσπερ ὑμᾶς οὗτοι νῦν,

πέντε μὲν καὶ τετταράκοντ᾽ἔτη τῶν Ἑλλήνων ἦρξαν ἑκόντων,

πλείω δ᾽ἢ μύρια τάλαντ᾽εἰς τὴν ἀκρόπολιν ἀνήγαγον,

ὑπήκουε δ᾽ὁ ταύτην τὴν χώραν ἔχων αὐτοῖς βασιλεύς,

ὥσπερ ἐστὶ προσῆκον

βάρβαρον Ἕλλησι,

πολλὰ δὲ καὶ καλὰ ἔστησαν τρόπαι᾽

καὶ πεζῇ καὶ ναυμαχοῦντες αὐτοὶ στρατευόμενοι,

μόνοι δ᾽ἀνθρώπων κρείττω τὴν ἐπὶ τοῖς ἔργοις δόξαν τῶν φθονούντων κατέλιπον.

Ἐπὶ μὲν δὴ τῶν Ἑλληνικῶν ἦσαν τοιοῦτοι·

ἐν δὲ τοῖς κατὰ τὴν πόλιν αὐτὴν θεάσασθ᾽

ὁποῖοι,

ἔν τε τοῖς κοινοῖς κἀν τοῖς ἰδίοις.

Δημοσίᾳ μὲν τοίνυν οἰκοδομήματα καὶ κάλλη τοιαῦτα καὶ τοσαῦτα κατεσκεύασαν ἡμῖν ἱερῶν καὶ τῶν ἐν τούτοις ἀναθημάτων,

ὥστε μηδενὶ τῶν ἐπιγιγνομένων ὑπερβολὴν λελεῖφθαι·

ἰδίᾳ δ᾽οὕτω σώφρονες ἦσαν

καὶ σφόδρ᾽ἐν τῷ τῆς πολιτείας ἤθει μένοντες,

ὥστε

τὴν Ἀριστείδου καὶ τὴν Μιλτιάδου καὶ τῶν τότε λαμπρῶν οἰκίαν εἴ τις ἄρ᾽οἶδεν ὑμῶν

ὁποία ποτ᾽ἐστίν,

ὁρᾷ

τῆς τοῦ γείτονος οὐδὲν σεμνοτέραν οὖσαν.

Οὐ γὰρ εἰς περιουσίαν ἐπράττετ᾽αὐτοῖς τὰ τῆς πόλεως,

ἀλλὰ

τὸ κοινὸν αὔξειν

ἕκαστος ᾤετο

δεῖν.