Quae quoniam rerum naturam sola
gubernas
nec sine te quicquam dias in luminis
oras
exoritur neque fit laetum neque
amabile quicquam,
te sociam studeo scribendis versibus
esse,
quos ego de rerum natura pangere conor 25
Memmiadae nostro, quem tu, dea,
tempore in omni
omnibus ornatum voluisti excellere
rebus.
Quo magis aeternum da dictis, diva,
leporem.
Effice ut interea fera moenera
militiai
per maria ac terras omnis sopita
quiescant; 30
nam tu sola potes tranquilla pace
iuvare
mortalis, quoniam belli fera moenera
Mavors
armipotens regit, in gremium qui saepe
tuum se
reicit aeterno devictus vulnere
amoris,
atque ita suspiciens tereti cervice
reposta 35
pascit amore avidos inhians in te,
dea, visus
eque tuo pendet resupini spiritus ore.
Hunc tu, diva, tuo recubantem corpore
sancto
circum fusa super, suavis ex ore
loquelas
funde petens placidam Romanis,
incluta, pacem; 40
nam neque nos agere hoc patriai
tempore iniquo
possumus aequo animo nec Memmi clara
propago
talibus in rebus communi desse saluti.
Nessun commento:
Posta un commento