Ὅσαι
δ᾽ἄκληροι Τρῳάδων,
ὑπὸ στέγαις ταῖσδ᾽εἰσί,
τοῖς
πρώτοισιν ἐξῃρημέναι στρατοῦ,
σὺν αὐταῖς δ᾽ἡ Λάκαινα
Τυνδαρὶς Ἑλένη,
νομισθεῖσ᾽αἰχμάλωτος
ἐνδίκως.
εἴ
τις θέλει
εἰσορᾶν
τὴν δ᾽ἀθλίαν τήνδε,
πάρεστιν,
Ἑκάβην
κειμένην
πυλῶν πάρος,
δάκρυα
χέουσαν πολλὰ καὶ πολλῶν ὕπερ·
ᾗ παῖς μὲν ἀμφὶ
μνῆμ᾽Ἀχιλλείου τάφου λάθρα τέθνηκε τλημόνως Πολυξένη·
φροῦδος δὲ Πρίαμος καὶ τέκν᾽·
ἣν
δὲ παρθένον μεθῆκ᾽Ἀπόλλων δρομάδα Κασάνδραν ἄναξ,
τὸ
τοῦ θεοῦ τε παραλιπὼν τό τ᾽εὐσεβὲς
γαμεῖ βιαίως σκότιον
Ἀγαμέμνων λέχος.
Ἀλλ᾽,
ὦ
ποτ᾽εὐτυχοῦσα,
χαῖρέ μοι,
πόλις
ξεστόν τε πύργωμ᾽·
εἴ
σε μὴ διώλεσεν Παλλὰς Διὸς παῖς,
ἦσθ᾽ἂν ἐν βάθροις ἔτι.
Nessun commento:
Posta un commento