giovedì 27 dicembre 2012
Cicerone: I Verrina - Esordio
[1] Quod erat optandum maxime, iudices, et quod unum ad invidiam
vestri ordinis infamiamque iudiciorum sedandam maxime pertinebat, id non humano
consilio, sed prope divinitus datum atque oblatum vobis summo rei publicae
tempore videtur. Inveteravit enim iam opinio perniciosa rei publicae, vobisque
periculosa, quae non modo apud populum Romanum, sed etiam apud exteras
nationes, omnium sermone percrebruit: his iudiciis quae nunc sunt, pecuniosum
hominem, quamvis sit nocens, neminem posse damnari. Nunc, in ipso discrimine
ordinis iudiciorumque vestrorum, cum sint parati qui contionibus et legibus
hanc invidiam senatus inflammare conentur, reus in iudicium adductus est C.
Verres, homo vita atque factis omnium iam opinione damnatus, pecuniae
magnitudine sua spe et praedicatione absolutus. Huic ego causae, iudices, cum
summa voluntate et expectatione populi Romani, actor accessi, non ut augerem
invidiam ordinis, sed ut infamiae communi succurrerem. Adduxi enim hominem in
quo reconciliare existimationem iudiciorum amissam, redire in gratiam cum
populo Romano, satis facere exteris nationibus, possetis; depeculatorem aerari,
vexatorem Asiae atque Pamphyliae, praedonem iuris urbani, labem atque perniciem
provinciae Siciliae. De quo si vos vere ac religiose iudicaveritis, auctoritas
ea, quae in vobis remanere debet, haerebit; sin istius ingentes divitiae
iudiciorum religionem veritatemque perfregerint, ego hoc tam adsequar, ut
iudicium potius rei publicae, quam aut reus iudicibus, aut accusator reo,
defuisse videatur.
Iscriviti a:
Commenti sul post (Atom)
Nessun commento:
Posta un commento