Eo tempore in regia prodigium
visu
eventuque
mirabile fuit:
puero
dormienti,
cui Servio Tullio fuit nomen,
caput arsisse
ferunt
multorum in conspectu.
Plurimo igitur clamore inde ad tantae rei miraculum orto
excitos reges,
et
cum quidam familiarium aquam
ad restinguendum
ferret,
ab regina retentum,
sedatoque tumultu
eam vetuisse
moveri puerum,
donec sua sponte experrectus esset.
Mox cum somno et flammam abisse.
Tum
abducto in secretum viro
Tanaquil
«Vides tu puerum hunc»
inquit
«quem tam humili cultu educamus?
Scire licet
hunc lumen quondam rebus nostris dubiis futurum praesidiumque regiae
adflictae;
proinde materiam ingentis publice
privatimque decoris omni indulgentia nostra nutriamus».
Nessun commento:
Posta un commento