Eo tempore in regia prodigium visu
eventuque mirabile fuit: puero dormienti, cui Servio Tullio fuit nomen, caput
arsisse ferunt multorum in conspectu. Plurimo igitur clamore inde ad tantae rei
miraculum orto excitos reges, et cum quidam familiarium aquam ad restinguendum
ferret, ab regina retentum, sedatoque eam tumultu moveri vetuisse puerum, donec
sua sponte experrectus esset. Mox cum somno et flammam abisse. Tum abducto in
secretum viro Tanaquil «Vides tu puerum hunc» inquit «quem tam humili cultu
educamus? Scire licet hunc lumen quondam rebus nostris dubiis futurum
praesidiumque regiae adflictae; proinde materiam ingentis publice privatimque
decoris omni indulgentia nostra nutriamus».
Nessun commento:
Posta un commento