Laudatis
utiliora
quae
contempseris
saepe
inveniri
haec asserit narratio.
Ad fontem cervus,
cum
bibisset,
restitit
et in liquore vidit effigiem suam.
Ibi
dum
ramosa
mirans
laudat
cornua
crurumque
nimiam tenuitatem vituperat,
venantum
subito vocibus conterritus
per
campum fugere
coepit
et cursu levi canes elusit.
Silva tum excepit ferum,
in
qua
retentis
impeditus
cornibus
lacerari
coepit
morsibus
saevis canum.
Tunc
moriens
edidisse
vocem hanc
dicitur:
«O me infelicem!
qui
nunc demum intellego
utilia
mihi quam fuerint
quae
despexeram,
et
quae
laudaram
quantum
luctus habuerint».
Nessun commento:
Posta un commento