Sed et huius culpae et ceterorum
vitiorum peccatorumque nostrorum omnis a philosophia petenda correctio est. Cuius
in sinum cum a primis temporibus aetatis nostra voluntas studiumque nos
compulisset, his gravissimis casibus in eundem portum, ex quo eramus egressi,
magna iactati tempestate confugimus. O vitae philosophia dux, o virtutis
indagatrix expultrixque vitiorum! Quid non modo nos, sed omnino vita hominum
sine te esse potuisset? Tu urbis peperisti, tu dissipatos homines in societatem
vitae convocasti, tu eos inter se primo domiciliis, deinde coniugiis, tum
litterarum et vocum communione iunxisti, tu inventrix legum, tu magistra morum
et disciplinae fuisti; ad te confugimus, a te opem petimus, tibi nos, ut antea
magna ex parte, sic nunc penitus totosque tradimus. Est autem unus dies bene et
ex praeceptis tuis actus peccanti inmortalitati anteponendus. Cuius igitur
potius opibus utamur quam tuis, quae et vitae tranquillitatem largita nobis es
et terrorem mortis sustulisti?
Nessun commento:
Posta un commento