Laudatis utiliora quae contempseris
saepe inveniri haec asserit narratio.
Ad fontem cervus, cum bibisset, restitit
et in liquore vidit effigiem suam.
Ibi dum ramosa mirans laudat cornua
crurumque nimiam tenuitatem vituperat,
venantum subito vocibus conterritus
per campum fugere coepit et cursu levi
canes elusit. Silva tum excepit ferum,
in qua retentis impeditus cornibus
lacerari coepit morsibus saevis canum.
Tunc moriens edidisse vocem hanc dicitur:
«O me infelicem! qui nunc demum intellego
utilia mihi quam fuerint quae despexeram,
et quae laudaram quantum luctus habuerint».
Nessun commento:
Posta un commento