Ipse autem Ariovistus tantos sibi
spiritus, tantam arrogantiam sumpserat, ut ferendus non videretur. Quam ob rem
placuit ei [scil. Caesari], ut ad
Ariovistum legatos mitteret qui ab eo postularent, uti aliquem locum medium
utriusque conloquio deligeret: velle se de re publica et summis utriusque rebus
cum eo agere. Ei legationi Ariovistus respondit: si quid ipsi a Caesare opus
esset, sese ad eum venturum fuisse; si quid ille se velit, illum ad se venire
oportere. Praeterea se neque sine exercitu in eas partes Galliae venire audere
quas Caesar possideret, neque exercitum sine magno commeatu atque molimento in
unum locum contrahere posse. Sibi autem mirum videri quid in sua Gallia, quam
bello vicisset, aut Caesari aut omnino populo Romano negotii esset.
Nessun commento:
Posta un commento