Ipse autem Ariovistus tantos sibi
spiritus, tantam arrogantiam sumpserat,
ut ferendus non videretur.
Quam ob rem placuit ei [scil. Caesari],
ut ad Ariovistum legatos mitteret
qui ab eo postularent,
uti aliquem locum medium utriusque conloquio deligeret:
velle se
de re publica et summis utriusque rebus cum eo agere.
Ei legationi Ariovistus respondit:
si quid ipsi a Caesare opus esset,
sese ad eum venturum fuisse;
si quid ille se velit,
oportere
illum ad se venire.
Praeterea se neque audere
sine exercitu in eas partes Galliae venire
quas Caesar possideret,
neque posse
exercitum sine magno commeatu atque molimento in unum locum contrahere.
Sibi autem mirum videri
quid in sua Gallia,
quam bello vicisset,
aut Caesari aut omnino populo Romano negotii esset.
Nessun commento:
Posta un commento