La caduta di Atene [I] (Senofonte) - struttura

Οἱ δ’Ἀθηναῖοι

πολιορκούμενοι κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλατταν

ἠπόρουν

τί χρὴ ποιεῖν,

οὔτε νεῶν οὔτε συμμάχων αὐτοῖς ὄντων οὔτε σίτου·

 

ἐνόμιζον δὲ

οὐδεμίαν εἶναι σωτηρίαν

εἰ μὴ παθεῖν

ἃ ἐποίησαν

οὐ τιμωρούμενοι,

ἀλλὰ διὰ τὴν ὕβριν ἠδίκουν ἀνθρώπους μικροπολίτας

οὐδ’ἐπὶ μιᾷ αἰτίᾳ ἑτέρᾳ

ἢ ὅτι ἐκείνοις συνεμάχουν.

 

Διὰ ταῦτα ἐκαρτέρουν

τοὺς ἀτίμους ἐπιτίμους ποιήσαντες,

 

καὶ ἀποθνῃσκόντων ἐν τῇ πόλει λιμῷ πολλῶν

οὐ διελέγοντο περὶ διαλλαγῆς.

 

Ἐπεὶ δὲ παντελῶς ἤδη ὁ σῖτος ἐπελελοίπει,

ἔπεμψαν πρέσβεις παρ’Ἆγιν,

βουλόμενοι

σύμμαχοι εἶναι Λακεδαιμονίοις

ἔχοντες τὰ τείχη καὶ τὸν Πειραιᾶ,

καὶ ἐπὶ τούτοις συνθήκας ποιεῖσθαι.

 

Ὁ δὲ ἐκέλευεν

αὐτοὺς εἰς Λακεδαίμονα ἰέναι·

 

οὐ γὰρ εἶναι κύριος αὐτός.

 

Ἐπεὶ δ’ἀπήγγειλαν οἱ πρέσβεις ταῦτα τοῖς Ἀθηναίοις,

ἔπεμψαν αὐτοὺς εἰς Λακεδαίμονα.