Hamilcar, Hannibalis filius, cognomine
Barca, Karthaginiensis, primo Poenico bello, sed temporibus extremis, admodum
adulescentulus in Sicilia praeesse coepit exercitui. Cum ante eius adventum et
mari et terra male res gererentur Karthaginiensium, ipse ubi adfuit, numquam
hosti cessit neque locum nocendi dedit, saepeque e contrario occasione data
lacessivit semperque superior discessit. Quo facto, cum paene omnia in Sicilia
Poeni amisissent, ille Erycem sic defendit, ut bellum eo loco gestum non videretur.
Interim Karthaginienses classe apud insulas Aegatis a C. Lutatio, consule
Romanorum, superati statuerunt belli facere finem eamque rem arbitrio
permiserunt Hamilcaris. Ille etsi flagrabat bellandi cupiditate, tamen paci serviundum
putavit, quod patriam exhaustam sumptibus diutius calamitates belli ferre non
posse intellegebat, sed ita ut statim mente agitaret, si paulum modo res essent
refectae, bellum renovare Romanosque armis persequi, donicum aut virtute vicissent
aut victi manus dedissent. Hoc consilio pacem conciliavit.
Nessun commento:
Posta un commento