Diodoro Siculo: Il comandante spartano Pausania diventa amante del lusso

TÛw gŒr oék ’n yaum‹sai toætou t¯n noian, ùw eéerg¡thw genñmenow t°w „Ell‹dow kaÜ nik®saw t¯n ¤n PlataiaÝw m‹xhn kaÜ pollŒw llaw ¤painoum¡naw pr‹jeiw ¤piteles‹menow, oéx ÷pvw¹ tò paròn ŽjÛvma diefælajen, Žll' Žgap®saw tÇn PersÇn tòn ploèton kaÜ t¯n truf®n, ‘pasan t¯n prou+p‹rxousan eédojÛan kat¹sxunen;  ƒEparyeÜw gŒr taÝw eétuxÛaiw t¯n m¢n Lakvnik¯n Žgvg¯n ¤stæghse, t¯n d¢ tÇn PersÇn ŽkolasÛan kaÜ truf¯n ¤mim®sato, ùn ´kista ¤xr°n zhlÇsai tŒ tÇn barb‹rvn ¤pithdeæmata: oé gŒr ¥t¡rvn pepusm¡now, Žll' aétòw ¦rgÄ peÝran eÞlhfÆw ¤gÛnvske pñsÄ t°w tÇn PersÇn truf°w ² p‹triow dÛaita pròw Žret¯n di¡feren.  

¹  oéx ÷pvw = non solo non