Hamilcar,
Hannibalis
filius,
cognomine
Barca,
Karthaginiensis,
coepit
primo
Poenico bello, sed temporibus extremis, admodum adulescentulus in Sicilia
praeesse exercitui.
Cum
ante eius adventum et mari et terra male res gererentur Karthaginiensium,
ipse
ubi
adfuit,
numquam hosti cessit
neque locum nocendi dedit,
saepeque e contrario lacessivit
occasione
data
semperque superior discessit.
Quo
facto,
cum
paene omnia in Sicilia Poeni amisissent,
ille Erycem sic defendit,
ut
bellum eo loco gestum non videretur.
Interim Karthaginienses
classe
apud insulas Aegatis a C. Lutatio, consule Romanorum, superati
statuerunt
belli
facere finem
eamque rem arbitrio permiserunt
Hamilcaris.
Ille
etsi
flagrabat bellandi cupiditate,
tamen putavit
paci
serviundum
quod
intellegebat
patriam
diutius calamitates belli ferre non posse
exhaustam sumptibus
sed
ita ut statim mente agitaret,
si
paulum modo res essent refectae,
bellum
renovare
Romanosque
armis persequi,
donicum aut virtute vicissent
aut manus dedissent
victi
Hoc consilio pacem conciliavit.
Nessun commento:
Posta un commento