Platone: L’indagine di Socrate (struttura)

Sk¡casye d¯

Ïn §neka taèta l¡gv:

m¡llv gŒr êmw did‹jein

÷yen moi ² diabol¯ g¡gonen.

Taèta gŒr  Žkoæsaw

¤gÆ ¤neyumoæmhn oêtvsÛ:

«TÛ pote l¡gei õ yeñw,

kaÜ tÛ pote aÞnÛttetai;

 ƒEgÆ gŒr d¯ oëte m¡ga oëte smikròn sænoida ¤mautÒ

sofòw Ên:

tÛ oïn pote l¡gei

f‹skvn

¤m¢ sofÅtaton eänai;

Oé gŒr d®pou ceædetaÛ ge:

oé gŒr y¡miw aétÒ.»

KaÜ polçn m¢n xrñnon ±pñroun

tÛ pote l¡gei:

¦peita mñgiw p‹nu ¤pÜ z®thsin aétoè toiaæthn tinŒ ¤trapñmhn.

‰Hlyon ¤pÛ tina

tÇn dokoæntvn sofÇn eänai,

Éw ¤ntaèya eàper pou ¤l¡gjvn tò manteÝon

kaÜ ŽpofanÇn tÒ xrhsmÒ

÷ti

«OêtosÜ ¤moè sofÅterñw ¤sti,

sç d' ¤m¢ ¦fhsya.»

DiaskopÇn oïn toèton

- ônñmati gŒr oéd¢n d¡omai l¡gein,

·n d¡ tiw tÇn politikÇn

pròw ùn ¤gÆ  toioètñn ti ¦payon, Î ndrew ƒAyhnaÝoi,

skopÇn

kaÜ dialegñmenow aétÒ -

¦doj¡ moi oðtow õ Žn¯r

dokeÝn m¢n

eänai sofòw lloiw te polloÝw ŽnyrÅpoiw kaÜ m‹lista ¥autÒ,

eänai d' oë:

kpeita ¤peirÅmhn

aétÒ deiknænai

÷ti oàoito m¢n

eänai sofñw,

eàh d' oë.

ƒEnteèyen oïn toætÄ te Žphxyñmhn kaÜ polloÝw

tÇn parñntvn.