Si immensum imperii
corpus posset
stare ac librari sine
rectore,
dignus
eram
a quo res publica
inciperet:
nunc
eo necessitatis iam pridem ventum est
ut nec mea senectus possit
conferre plus populo Romano quam bonum successorem,
nec tua iuventa
plus quam bonum principem.
Sub
Tiberio et Gaio et Claudio unius familiae quasi hereditas fuimus:
loco
libertatis erit
quod coepimus
eligi;
et
finita Iuliorum
Claudiorumque domo
optimum
quemque adoptio inveniet.
Nam
fortuitum
generari et nasci a
principibus,
nec
ultra aestimatur:
adoptandi
iudicium integrum
et,
si velis eligere,
consensu
monstratur.
Sit
ante oculos Nero
quem
longa Caesarum serie
tumentem
non Vindex cum inermi
provincia aut ego cum una legione,
sed sua immanitas, sua
luxuria cervicibus publicis depulerunt;
neque
erat adhuc exemplum
damnati principis.
Nessun commento:
Posta un commento