Si
immensum imperii corpus stare ac librari sine rectore posset, dignus eram a quo
res publica inciperet: nunc eo necessitatis iam pridem ventum est ut nec mea
senectus conferre plus populo Romano possit quam bonum successorem, nec tua
plus iuventa quam bonum principem. Sub Tiberio et Gaio et Claudio unius
familiae quasi hereditas fuimus: loco libertatis erit quod eligi coepimus; et
finita Iuliorum Claudiorumque domo optimum quemque adoptio inveniet. Nam
generari et nasci a principibus fortuitum, nec ultra aestimatur: adoptandi
iudicium integrum et, si velis eligere, consensu monstratur. Sit ante oculos
Nero quem longa Caesarum serie tumentem non Vindex cum inermi provincia aut ego
cum una legione, sed sua immanitas, sua luxuria cervicibus publicis depulerunt;
neque erat adhuc damnati principis exemplum.
Nessun commento:
Posta un commento